Het is half november, en daar is tie weer. Sinterklaas.... hoor ik u denken. Even voor de goede orde, ik heb het hier over de griepprik. Zal ik wel, zal ik niet. Meteen zijn daar ook de vraagstukken. Is het nu echt zo dat je er ziek van word? Het is toch de bedoeling dat je er niet ziek van word? Omdat ik leiding geef in de ouderen zorg wordt mij zelfs vriendelijk verzocht een voorbeeld te geven aan de medewerkers. Volgens medici is het zo dat wij als zorgmedewerkers het virus bij ons kunnen dragen, en het dus over kunnen dragen aan de ouderen waar we mee werken.
Dat wil ik toch mijn cliënten ook niet aandoen. Tevens als er medewerkers ziek worden, kan ik in allerlei bochten liggen om de diensten die uitvallen op te lossen.
Als het september is ben ik al lichtelijk nerveus. De naald moet binnen 2 maanden in mijn arm worden gezet. Als ik erover praat, en nu zelf schrijf breekt het angstzweet me uit. Ik heb akelige dromen over collega's die me achterna komen met een griepinjectie. Als jong kind heb ik ziekenhuizen moeten bezoeken wegens buisjes in mijn oren. Voordat de operatie plaatsvond kreeg ik een injectie in mij been. Om je rustig te maken....nou als je mij rustig wil krijgen moet je niet met een naald komen! Klein traumaatje opgelopen eind jaren zeventig dus.
Gisteren was het zover, na maanden voorbereiding. Mijn collega zegt; ontspannen. En meteen na dat woord schiet mijn lijf in spierspanning. Ik kijk de andere kant op, voel de naald naar binnen prikken. De cocktail voel ik letterlijk naar binnen druppelen. En daar gaan ze, een aantal sterk afgezwakte griepvirussen zijn samengevoegd en gaan nu mijn lijf in..... Brrrr Door het lichaam te besmetten met zo’n sterk afgezwakt cocktailtje met griepvirussen gaat het afweersysteem zelf afweerstoffen maken tegen die griepvirussen en loop je minder kans dat de griep toeslaat!
Zit nu met een stijve arm, voel me niet echt oke, maar die spuit zit erin! Laat de griep maar komen.......
